سلسله ها و حکومت

هر کشوری در جهان را اول با نماد و پرچمش می شناسند. چیزی که ما آن را به عنوان پرچم و یا درفش می شناسیم، تصاویری هستند که از نشانه ها و نمادهای مختلف و با رنگ های مختلف اما با نکات ریز روانشناسی تشکیل شده اند و چنان کدهایی را در ذهن بینندگان خود به وجود می آورند که ذهنیت بینندگان خود را مستقیما به سمت کشور و سرزمینی خاص هدایت می کنند. و اما هر کدام از این پرچم ها معنای متفاوتی نسبت به دیگری دارند. در ادامه با ما در الی گشت همراه باشید تا به اتفاق یکدیگر، معنای پرچم کشورهای مختلف را مورد بررسی قرار دهیم.

آشنایی با مفهوم پرچم

مطالب مرتبط:
عجیب ترین دانستنی هایی که در سفر هند، باید بدانید!
دانستنی هایی درباره دهلی و سفر به این شهر
دانستنی هایی قبل از سفر به سرزمین رنگین کمان

بیایید تا قبل از این که به بررسی معنای پرچم کشورهای مختلف بپردازیم، ببینیم که اصلا پرچم یعنی چه؟ در گویش های قدیمی به پرچم درفش می گفته اند. این درفش ها در واقع به عنوان نماد تصویری یک گروه و یا یک قبیله بوده اند. در طراحی این نشان ها از رنگ ها و نقوش مختلفی استفاده می شده است که فقط مختص به همان گروه بوده است. برای استفاده از پرچم مدت زمانی خاصی در نظر گر فته نشده است و در زمانی که قضیه ی قوم و قبیله به وجود آمد، استفاده از پرچم به عنوان یک نشان و عضویت در یک گره تحت این نشان، الزامی شد. سوالی که در این مابین پیش می آید این است که برای اولین بار چه کسی فکر استفاده از این راه را برای نشان دادن تمایز بین خود و دیگر گروه ها را به فکرش زد؟ اصلا تا به حال به این فکر کرده اید که از بین مفاهیم مختلفی که در دنیا وجود دارد، چگونه می توان تنها ۱ یا چند رینگ و یا یک نماد را برای پرچم انتخاب کرد؟

به هر حال پاسخ این سوال هر چه که باشد، این منطق ماندگار است که در بین تمامی پاسخ ها بیشتر می توان بر این بسنده کرد که پرچم همبستگی یک قبیله و یا خاندان و یا حتی مردمان یک سرزمین را نشان می دهد. جالب است برای درک این مطلب درباره ی معنای پرچم کشورهای مختلف این را بدانید که در زمانی که انسان ها به سمت همدیگر لشگرکشی می کردند، در نبردهای تن به تن اولین هدفشان انداختن پرچم پرچمدار و یا کشتن او بوده است. با این کار روحیه ی لشکر مقابل را تضعیف می کرده و به این صورت می توانستند تا جنگ را با این استراتژی پیروز شوند.

پرچم ایران

بررسی معنای پرچم کشورهای مختلف را از پرچم کشور عزیزمان ایران آغاز می کنیم. پرچم ایران در طول سلسله ها و حکومت های مختلف تغییرات بسیاری کرده است. پرچم کشورمان در زمان قاجار به سه رنگ سفیده، قرمز و سبز در آمد. امروزه پرچم ایران با همان ۳ رنگ و واژه ی مبارک الله اکبر در مرکز پرچم و همچنین ۲۲ الله اکبر دیگر در حاشیه ی رنگ های قرمز و سبز دیده می شود. این پرچم نمادی از ۲۲ بهمن ۵۷ و انقلاب اسلامی ایران است.

پرچم ترکیه

پرچم قرمز رنگ ترکیه ترکیبی از نماد اسلام یعنی ماه و ستاره و همچنین نمادی از پاکی مردم ترکیه است.البته در این پرچم همچنان نشان هایی از تاریخ پر فراز و نشیب ترکیه نیز دارد.

غنی و ریشه دار

یکی از مقصدهای سفر خارجی برای ایرانیان که این برای مدتی است بسیار مورد اقبال و توجه قرار گرفته است، کشور گرجستان است. خیلی از کسانی که به این کشور سفر کرده اند می گویند که مردم گرجستان بسیار مهمان نواز هستند. البته این تنها گفته ی دیگران نیست بلکه مردم این کشور در جهان به این صفت در کل مشهور هستند. دیر یا زود ممکن است که این کشور مسیر شما برای سفر باشد پس پیشنهاد می کنیم تا با ما در الی گشت و در ادامه با ما در بررسی فرهنگ مردم در گرجستان همراه باشید.

همه ی آداب و روسوم در گرجستان ترکیبی از سنت های قدیمی در این کشور است. استفاده از رنگ هایی با تناژ گرم و تند مثل قرمز و نارنجی، دیوارهای سنگی، خیابان های سنگ فرش شده و خیلی چیزهای دیگری که ما هر کجا که آن ها را ببینیم ما را به یاد کشور گرجستان می اندازند. از آن جایی که کشور گرجستان دارای قدمت بسیار زیادی است، طبیعتا فرهنگ مردم در گرجستان نیز غنی و ریشه دار است. در گرجستان برای اولین بار شخصی به نام واختانگ اول، شهر تفلیس را در قرن ۵ پس از میلاد به عنوان پایتخت تعیین کرد و از همان زمان به بعد، کشوری خاص به نام گرجستان پدید آمد.

در حال حاضر، در این کشور بیش از ۱ قوم یعنی اقلیت هایی همچون اقلیت های آذری، ارمنی و روسی هم زندگی می کنند. از لحاظ گویش و زبان، در این کشور مردم اکثرا به زبان گرجی صحبت می کنند اما ۳ زبان روسی، ترکی آذری و ارمنی هم در بین گویش هایشان رواج دارد. البته باید این را بدانید که زبان اصلی و رسمی مردم این کشور، زبان گرجی است.از نظر دین و مذهب مردم گرجستان اکثرا مسیحی ارتدکس هستند ولی در بین آن ها مسلمانان و دیگر ادیان نیز زندگی می کنند. مردم گرجستان به قدری فرهنگ و آداب جالبی دارند که می توان اصلا درباره ی آن ها یک کتاب قطور و حجیم نوشت.

در این متن بالاتر هم اشاره کرده بودیم که مردم گرجی عمده ی شهرتشان به خاطر مهان نوازی است. آن ها در واقع مهمان خود را هدیه ی خدا و همچنین برکت بیشتری برای منازل خود می دانند. از نظر آن ها اصلا مهم نیست که این مهمان چه شخصی است. هر کسی که در خانه ی آن ها را بزند و قصد مهمان شدن بر خانه ی آن ها را داشته باشد، چه آشنا باشد و اصلا چه یک گردشگر غریبه؛ چنان با او شایسته رفتار می کنند که گویی عزیزترین شخص زندگیشان به مهمانی آنان آمده است. اگر به گرجستان سفر کردید و با اهالی شهری که در آن اقامت می کنید وارد ارتباط شدید این را بدانید که احتمالش بسیار زیاد است که آن ها شما را برای صرف غذا و یا عصرانه ای به خانه‌ های خود دعوت کنند! پیشنهاد می کنیم که اگر به شناختی نسبی از آن ها رسیده اید و همچنین اگر که موقعیتش را دارید، دعوتشان را رد نکنید و مصاحبت با آن ها را بپذیرید. برای تشکر از آن ها هم اگر یک شاخه گل در دستتان بگیرید، برایشان ارزشمند است.

اگر یک فرد گرجی شما را به جایی دعوت کرد، امکان ندارد که اجازه دهد تا شما به حساب خودتان پولی را خرج کنید و حتی صحبت در مورد آن باعث شرمندگی طرف مقابل گرجی شما می ‌شود. یادتان باشد که فرهنگ مردم در گرجستان این گونه حکم می کند که سن، مقام و قدرت برای افراد احترام می‌ آورد و به همین دلیل مردم در سنین پایین تر چه غریبه باشند و چه آشنا، احترام بسیاری برای افراد مسن قائل هستند.

در این میان هم در هر خانواده ی گرجی این انتظار می رود که فردی همچون بزرگ فامیل با سن بالا در راس فامیل و خانواده های آنان قرار بگیرد تا در مواقع حساس وظیفه ی خطیر تصمیم گیری را بر عهده بگیرد. در گرجستان تنها اعضای صمیمی منزل و دوستان بسیار صمیمی تر همدگیر را با اسم کوچک صدا می کنند و برای بزرگ تر ها و یا افرادی که تازه با آن ها آشنا شده از لفظ های محترمانه ای همچون باتونو برای آقا و کالباتونو برای خانم ها استفاده می کنند.

در برخورد با مردم گرجستان این را خواهید دید که مردم در صحبت کردن آن قدر هیجان دارند که بدون آن که بدانند، صدایشان بالا می رود و با دستشان صحبت می کنند و هیجان بسیاری را در طول صحبت کردنشان به اطرافیان خود می دهند.

در فرهنگ مردم گرجستان اصولا بانوان دارای شان و منزلت بسیار بالایی هستند و به آن ها در هر سنی که باشند و هر جایگاهی که داشته باشند بسیار احترام گذاشته می شود. اهمیت زنان دراین جامعه به قدری بالاست که حتی اگر تحصیلاتشان به درجات عالیه هم برسد می توانند از بسیاری از مردان نیز بیشتر حقوق بگیرند. فرهنگ مردم در گرجستان را در زمینه ی غذاهای سنتی آن ها و نوع غذا خوردن آن ها ادامه می دهیم. از آن جایی که عضو جدایی ناپذیر زندگی فرهنگی مردم گرجستان، مهمان نوازی آنان است به همین خاطر بیشتر آنان مهمانان خود را بر اساس صرف غذا و یا عصرانه به خانه های خود دعوت می نمایند.

باز هم تاکید می کنیم که اگر موقعیتش را دارید، ترجیحاً دعوت آن ها را رد نکنید. به عنوان کادو هم می ‌توانید خوراکی و یا شکلات به منزل آن‌ ها ببرید. در واقع گرجی ها صرف غذا دور هم را فرصتی برای بودن در کنار هم و صحبت از هر دری می دانند.

یکی از اولین کلیشه هایی درباره ی واژه ی فرهنگ هر ملت در ذهن همه نقش می بنند، لباس های سنتی آن کشور است. درباره ی لباس در فرهنگ مردم گرجستان باید بگوییم که آنها به لباس هایشان به چشم یکی از غرورهای ملی خود نگاه می کنند. لباس سنتی آنان که چوخا نام دارد، اولین سوغات یپیشنهادی هر گرجستانی به دوست خارجیش است! این لباس به قدری برای گرجی ها اهمیت دارد که مردانشان در مراسم های رسمی و عروسی ها حتما این لباس را بر تن می کنند. چوخا کتی پشمی با یقه ای بلند است که به همراه کلاهی از جنس خز که بر روی آن تزئیناتی از گلوله و خنجرهای سنتی و کوچک بر روی آن ها قرار گرفته است، پوشیده می شود. زنان گرجی هم لباس و آرایش سنتی مخصوص به خودد را دارند. البته این لباس ها با پیشرفت نسل ها دچار تغییراتی شده اند و جوان پسندتر گشته اند.

همه ی گرجی ها در زمانی که به هم می رسند ضمن سلام و احوال پرسی بدون استثنا دستان یکدیگر را به گرمی فشار می دهند.

آن ها دیگر پس از ملاقات اول و زمانی که دیگر با طرف آشنا شده اند، روی گونه ی طرف مقابلشان را نیز می بوسند. یادتان باشد که مردم گرجستان به راحتی احساسات خود را ابراز می ‌کنند و آن را از کسی پنهان نمی کنند پس در سفرتان به گرجستان از دیدن خشم یا اوج ناراحتی آن‌ ها تعجب نکنید. این موضوع حتی در هنگام صحبت کردن نیز بسیار مشهود است. به طور کلی مردم عاشق برقراری ارتباط هستند و در نتیجه می‌ توانید با آن ها اوقات خوشی داشته باشید. اگر قصد دارید تا با گرجستانی ها وارد رابطه ی کاری شوید به یاد داشته باشید که آن ها زیاد در گیر و دار سنت ها نیستند و به دست دادن تنها اکتفا می کنند. اما به یاد داشته باشید که کسی که جایگاه بالاتری دارد باید اول اقدام به دست دادن کند. هنگام صحبت هم باید حتما تماس چشمی داشته باشید. اگر به شهرهای کوچک تر و سنتی تر گرجستان سفر می کنید این را به یاد داشته باشید که هر کسی که کنار شما قرار بگیرد حتی اگر نشناستدتان، به گرمی با شما احوال پرسی می کنند. فرهنگ مردم در گرجستان در زمینه ی ازدواج نیز جالب است. در زمینه ی امر ازدواج گرجستانی ها اصلا خود را دچار زحمت و مشکل نمی کنند. مراسم های ازدواج آنان بسیار ساده و آسان است. آن ها پس از به جای آوردن رسمی و قانونی ازدواج، مهمانی ساده اما بسیار بزرگ را با جمعی از دوستان و خانواده های خود برگزار می کنند که بسیار زیبا و جالب است.

موزه ی آکواریوم لیژ

جاذبه های شهر لیژ در بلژیک

• پله های تاریخی مونت بورن لیژ | Montagne de Bueren

پله های تاریخی شهر لیژ با ۳۷۴ پله که نامش را از وینسنت د بورن وام گرفت. کسی که در برابر حمله دوک بورگاندی در قرن ۱۵ میلادی به این شهر، جانانه از آن دفاع کرد. اینجا بنای یادبودی است برای ۶۰۰ نفر از سربازان کشته شده در این جنگ که در سال ۱۸۸۱ ساخته شد.

• موزه ی آکواریوم لیژ | Aquarium et Musee de Zoologie

در این موزه که نامش کمی سخت تلفظ می شود، شما می توانید انواع ماهی های کم نظیر و رنگارنگ را مشاهده کنید، در طبقه بالا نیز اسکلت های تاریخی و همینطور حیوانات تاکسیدرمی شده مانند میمون، گربه های بزرگ، پرنده و…. نگهداری می شود. بازدید از این موزه زیبای حداقل ۳ ساعت از روز شما را خواهد گرفت اگر بخواهید به طور دقیق تمام قسمت های آنها بازدید کنید.

• کلیسای سنت ژاکوس لیژ | Eglise St-Jacques liege

برای بازدید از جاذبه های شهر لیژ سعی کنید کلیسای سنت ژاگوس اولین مقصد شما باشد چون در طول رو تنها دو ساعت این بنای قدمی و با ارزش برای بازدید عموم باز است.

• موزه لا باوری لیژ | La Boverie

این موزه، سابقا خانه ای بوده است که در سال ۱۹۰۵ میلادی بازسازی شده و تبدیل به موزه گشته و شما در بازدید از آن می توانید تا اشیایی قدیمی از سراسر جهان را در آن مشاهده کنید.

• پله های تاریخی مونت بورن لیژ | Montagne de Bueren

پله های تاریخی شهر لیژ با ۳۷۴ پله، نامشان را از وینسنت د بورن وام گرفتند. کسی که در برابر حمله دوک بورگاندی در قرن پانزدهم به این شهر، جانانه از ان دفاع کرد. اینجا بنای یادبودی است برای ۶۰۰ نفر از سربازان کشته شده در این جنگ که در سال ۱۸۸۱ ساخته شد.

• کاخ شاهزاده اسقف |Palace of the Prince

کاخ شاهزاده اسقف، در مکان سنت لامبرت در مرکز شهر لیژ در بلژیک قرار گرفته است. این کاخ روبروی کلیسای جامع سنت لامبرت قرار گرفته است. این کاخ بزرگ در مرکز زندگی تجاری در لیژ باستان ساخته شده است. دو ساختمان دیگر در جلوی کاخ امروزی قرار داشتند. این دو ساختمان مستحکم در حدود یک قرن بعد از میلاد مسیح توسط اسقف نوتگر ساخته شده بودند اما در آتش سوزی مهیب سال ۱۱۸۵ نابود شدند. بعدها، کاخ توسط شاه منطقه رائول ژارگین بازسازی شد. این ساختمان بارها مورد صدمه و تخریب قرار گرفت و دوباره در سال ۱۵۰۵ توسط آتش نابود شد. در سال ۱۵۲۶ توسط اسقف محلی دوباره بازسازی و ساخته می شود و در پایان قرن ۱۶ میلادی تکمیل می شود. نمای اصلی در ضلع جنوبی به طور کامل پس از آتش سوزی مجدد سال ۱۷۳۴ به سبک لویی چهاردهم بازسازی و ساخته می شود.

مختصری درباره ی کشور بلژیک

بلژیک یکی از قدیمی ترین کشورها در غرب قاره‌ ی اروپا است و در دوره ی پیش از میلاد مسیح نیز شاهد تمدن بشری بوده است. بروکسل پایتخت این کشور است و از دیگر شهرهای مهم آن می ‌توان به آنتورپ، گنت، شارلروآ و شهر لیژ در بلژیک اشاره کرد. بلژیک عضو اتحادیه ی‌ اروپا است. بلژیک با وسعتی برابر با ۳۰ هزار و ۵۲۸ کیلومتر مربع، دارای جمعیتی نزدیک به ۱۱ میلیون نفر است. این سرزمین به سه منطقه ‌ی کلی فلات مرکزی، دشت ساحلی و کوه‌ های آردن تقسیم ‌بندی شده است. جالب است بدانید که با توجه به زبان مردم بلژیک، شهرهای آن در سه منطقه ی والونی، بروکسل و فلاندر قرار می ‌گیرند.

در واقع حدود ۵۸ درصد مردم در این کشور به زبان هلندی، ۴۱ درصد به زبان فرانسوی و ۱ درصد به زبان آلمانی صحبت می ‌کنند. این کشور از شمال با هلند، از غرب با دریای شمال، از شرق با آلمان و از جنوب با کشورهای فرانسه و لوکزامبورگ مرز مشترک دارد. جاذبه‌ های طبیعی و آثار تاریخی این کشور شگفت ‌انگیز باعث شده است که بلژیک به عنوان یکی از مقاصد اصلی گردشگری در جهان شناخته شود. از جاذبه‌ های طبیعی این کشور می‌توان به دره‌ ی موس که از چشم ‌نوازترین جاذبه‌ های بلژیک است و نیز پیست فرمول یک گرند پری اشاره کرد. ساعت محلی بلژیک ۲.۵ ساعت از ساعت ایران عقب ‌تر است و این فاصله ی زمانی در فصل بهار و تابستان به ۳ ساعت و نیم هم می رسد.

شهرداری ها

سیستم سیاسی و جغرافیایی استان های کشور چین به همان اندازه متفاوت است که می توان در سایر کشورها مشاهده کرد. این تقسیم بندی استانی در برخی موارد بیش از سایر کشورها دارای پیچیدگی می باشد. نحوه تقسیم بندی مناطق مختلف و استان های کشور چین در طول یک قرن اخیر تغییرات قابل توجهی را داشته است. برخی از این پیچیدگی ها و ابهامات زمانی به وجود می آید که برای مناطق بزرگی از کشور چین، یک اسم مورد استفاده قرار می گیرد. به عنوان مثال چنگدو (Chengdu) می تواند نام شهری بوده که شامل خود شهر و مقدار قابل ملاحظه ای از مناطق مختلف اطراف آن باشد. این مناطق می توانند از روستاهای کوچک چند صد نفری گرفته تا بخش هایی که چند صد هزار نفر در آن ها زندگی می کنند. علاوه بر این زمانی که شخصی می گوید شهرستان او چنگدو است، ممکن است خانواده او در آنجا زندگی کرده و یا مدارک هویتی او از این شهر دریافت شده است، در حالی که خود او در سایر نقاط رشد کرده. در این مطلب می خواهیم استان های کشور چین و آنچه لازم است درباره مناطق مختلف آن را بدانید تشریح نماییم پس با الی گشت همراه شوید.

استان های خودمختار کشور چین

مطالب مرتبط:
پارک‌های ملی چین و طبیعت بی نظیر این کشور
زیباترین شهرهای کوچک چین با ساختاری سنتی و کهن
راهنمای سفر به چین

اکثر کشورها به مناطق مختلف و متنوعی به نام استان تقسیم بندی شده اند. اما غیر از استان های کشور چین واحدهای تقسیم بندی دیگری نیز وجود خواهد داشت. در کشور چین بخش هایی وجود داشته که به صورت خودمختار می باشند، البته که تا خود مختاری کامل این مناطق فاصله زیادی وجود دارد. برای گردشگرانی که به کشور چین سفر می کنند تمامی این مناطق مختلف می تواند به عنوان استان های کشور چین در نظر گرفته شود اما در واقع این تفاوت ها در بحث های سیاسی بسیار مورد اهمیت است. در این مناطق اغلب زبانی که صحبت می شود مربوط به گروه های قومی اقلیت می باشد و اغلب نشانه هایی از دوزبانه بودن آن ها را می توانید مشاهده کنید.

مناطق خاص اداری و شهرداری ها در کشور چین

در میان استان های کشور چین چهار شهرداری وجود داشته که بخشی از یک استان نمی باشد. این مناطق نهادهای مستقلی هستند که به طور مستقیم گزارش خود را به پکن ارائه می نمایند. کوچکترین این شهرداری ها تیانجین (Tianjin) با جمعیتی بیش از ۱۰ میلیون نفر و بزرگترین آن ها چانکینگ (Chongqing) با جمعیتی در حدود ۳۰ میلیون نفر است. هنگ کنگ و ماکائو جزء مناطق خاص اداری کشور چین به شمار رفته و اصطلاحا به آن ها SAR نیز گفته می شود. سابقا این مناطق بخشی از مستعمرات بوده اند که در اواخر دهه ۱۹۹۰ میلادی به کشور چین واگذار شده اند. هنگ کنگ مستعمره انگلستان و ماکائو به عنوان مستعمرات پرتغال بوده است. اقتصاد و سیستم سیاسی متمایز آن ها تحت نظارتی جداگانه از سرزمین اصلی می باشند. SAR ها پول و مجلس نمایندگان خود را داشته به طوری که برای مسافران و گردشگران به صورت کشورهایی جداگانه شناخته شده اند. بر مبنای قاعده یک کشور، دو سیستم، دولت چین قول داده تا این شرایط را تا سال ۲۰۴۷ برای مناطق خاص اداری حفظ نماید.

استان های کشور چین و مراکز آن ها

استان های کشور چین شاممل ۲۲ عدد می باشد. استان آنهوی (Anhui) با مرکزیت هفی (Hefei)، استان فوجیان (Fujian) با مرکزیت فوژو (Fuzhou)، استان گانسو (Gansu) با مرکزیت لانژو (Lanzhou)، استان گوانگدونگ (Guangdong) با مرکزیت گوانگزو (Guangzhou)، استان گویژو (Guizhou) با مرکزیت گوییانگ (Guiyang)، استان هاینان (Hainan) با مرکزیت هایکو (Haikou)، استان هبی (Hebei) با مرکزیت شیجیاژویانگ (Shijiazhuang)، استان هیلانگجیانگ (Heilongjiang) با مرکزیت هربین (Harbin)، استان هنان (Henan) با مرکزیت ژنگژو (Zhengzhou)،   استان هوبی (Hubei) با مرکزیت ووهان (Wuhan)، استان هونان (Hunan) با مرکزیت چانگشا (Changsha)، استان جیانگسو (Jiangsu) با مرکزیت نانجینگ (Nanjing)، استان جیانگژی (Jiangxi) با مرکزیت نانچانگ (Nanchang)، استان جیلین (Jilin) با مرکزیت چانگچون (Changchun)، استان لیاونینگ (Liaoning) با مرکزیت شنیانگ (Shenyang)، استان کینقای (Qinghai) با مرکزیت ژینینگ (Xining)، استان شائوژی (Shaanxi) با مرکزیت ژیان (Xi’an)، استان شاندونگ (Shandong) با مرکزیت جینان (Jinan)، استان شانژی (Shanxi) با مرکزیت تایوان (Taiyuan)، استان سیشوان (Sichuan) با مرکزیت چنگدو (Chengdu)، استان یونان (Yunnan) با مرکزیت کونمینگ (Kunming) و استان ژچیانگ (Zhejiang) با مرکزیت هانگزو (Hangzhou) از جمله استان های کشور چین می باشند.

علاوه بر این ها مناطق شهرداری که به صورت مستقل گزارشان خود را به پکن ارائه می کنند شامل پکن (Beijing)، چانکینگ (Chongqing)، شانگهای (Shanghai) و تیانجین (Tianjin) می باشند. استان های کشور چین که از جانب دولت مرکزی به صورت مستقل عمل می کنند شامل گوانگژی ژئینگ (Guangxi Zhuang) با مرکزیت نانینگ (Nanning)، مغولستان داخلی (Inner Mongolia) با مرکزیت هوهوت (Hohhot)، استان نینگژیا هوی (Ningxia Hui) با مرکزیت یینچوان (Yinchuan)، ژینجیانگ اویگور (Xinjiang Uighur) با مرکزیت اورومچی (Urumqi) و استان تبت (Tibet) با مرکزیت الهاسا (Lhasa) می باشند.

طرز تهیه بامیه عسلی

– زولبیا بامیهاز شیرینی‌های پایه در سفره افطار هستند که به دلیل قند ساده بالایی که دارند، مصرف آن‌ها در لحظات اولیه‌ی افطار می‌تواند قند مورد نیاز خون را تامین کند. بامیه عسلی را به راحتی می‌توانید با مواد اولیه مطمئن و سالم در منزل درست کرده و از آن به عنوان نوعی میان وعده یا افطاری سالم استفاده کنید. در این مطلب سعی داریم طرز تهیه بامیه عسلی خانگی را آموزش دهیم.

طرز تهیه بامیه عسلی

مواد لازم
آب	250 میلی لیتر (معادل 1 پیمانه)
آرد	160 گرم (معادل 16 قاشق سوپخوری)
کره	70 گرم
تخم مرغ	3 عدد
شکر	2 قاشق سوپ خوری
عسل	1 پیمانه
گلاب	2-3 قاشق غذاخوری
وانیل	1/4 قاشق چایخوری
روغن مایع برای سرخ کردن	به میزان لازم
پودر پسته و پودر نارگیل برای تزیین (اختیاری)	به میزان لازم

دستور تهیه

1. آب و کره را در قابلمه‌ی کوچکی ریخته و روی حرارت قرار دهید، سپس صبر کنید تا کره کاملا ذوب شود.
2. پس از ذوب شدن کره، شکر را به قابلمه اضافه کرده و هم بزنید تا شکر حل شده و مواد به جوش آیند.
3. آرد را به صورت یکجا به مواد اضافه کرده و حرارت را خاموش کنید.
4. مواد را خوب هم بزنید تا کاملا یکدست شده و به صورت خمیر درآیند.
5. خمیر را گرد کرده، از قابلمه خارج کنید و در کاسه‌ای قرار دهید.
6. صبر کنید تا خمیر کاملا خنک شود، سپس تخم مرغ‌ها را یکی یکی به خمیر اضافه کنید.
7. وانیل را با اولین تخم مرغ به خمیر اضافه کرده و با همزن برقی بزنید تا کاملا مخلوط شوند، سپس تخم مرغ‌های دیگر را یکی یکی اضافه کرده و هم بزنید تا مایه‌ یکدستی حاصل شود.
8. در یک تابه با دیواره بلند روغن بریزید، طوریکه دو سوم ارتفاع آن با روغن پر شود، سپس قابلمه را روی حرارت ملایم قرار دهید.
9. خمیر بامیه را در قیف با ماسوره شیاردار موسوم به ماسوره‌ آچاری ریخته و قبل از اینکه روغن داغ شود، به سرعت در تابه حاوی روغن بریزید.
10. بامیه‌ها را با فاصله در روغن بریزید تا به هم نچسبند و برای برش دادن خمیر از یک قیچی مخصوص آشپزی استفاده کنید.
11. وقتی روغن گرم شد و بامیه‌ها بالا آمدند، آن‌ها را هم بزنید تا به صورت یکنواخت شده و به رنگ طلایی درآیند، سپس با کفگیر سوراخ دار از روغن خارج کرده و در آبکش بریزید تا روغن اضافی آن‌ها گرفته شود.
12. عسل و گلاب را در ظرف استیلی ریخته و به روش بن ماری روی بخار آب گرم کنید تا عسل روان شود.
13. بامیه‌ها را در ظرف سرو ریخته و عسل را روی آن بریزید تا کاملا به عسل آغشته شوند.
14. برای تزیین بامیه عسلی، در صورت تمایل می‌توانید مقداری پودر پسته یا پودر نارگیل روی آن‌ها بپاشید.
    
    

چند نکته مهم

• برای ترد شدن بامیه عسلی می‌توانید ۱ قاشق مرباخوری نشاسته ذرت به مواد آن اضافه کنید.
• برای درست کردن بامیه عسلی به یک قیف و ماسوره‌ آچاری نیاز دارید و بهتر است از قیف یک بار مصرف استفاده کنید، چون شستن خمیر بامیه از قیف سخت است.
• هنگام بریدن خمیر بامیه، لبه‌های قیچی را کمی چرب کنید تا خمیر بامیه به آن نچسبد.
• برای سرخ کردن بامیه حتما حرارت را کم کنید و اجازه دهید بامیه‌ها روی حرارت ملایم طلایی شوند.

مراسم کومسای

در منطقه‌ی اورامان سروآباد استان کردستان، همه ساله در تاریخ 15 اردیبهشت مراسم باشکوه و جالبی برگزار می‌شود. این آیین کهن را با نام کومسای می‌شناسند. این جشن همواره گردشگران خارجی و داخلی را به سوی اورامان می‌کشاند. کومسای در حقیقت سمبل کوچکی از عقاید بومیان ناحیه اورامان است که به گفته‌ی راویان و بزرگان محلی بیش از هزار سال قدمت دارد؛ اما در کومسای چه اعمالی انجام می‌دهند و دلیل برگزاری‌ آن چیست؟

جالب است بدانید که روایات متعددی در رابطه با چرایی مراسم کومسای ذکر شده است که ما سعی می‌کنیم تا جایی که امکان دارد دلایل و چگونگی این مراسم را برایتان ذکر کنیم. مکان برگزاری این جشن در نزدیکی آرامگاه سید مصطفی است که وی را با لقب پیرشالیار نیز می‌شناسند و او را از نوادگان سادات حضرت امام جعفر صادق (ع) می‌دانند. در این مراسم، بزرگان و ریش‌سفیدانی که معتمد همگان هستند، گردهم جمع می‌شوند و تصمیم می‌گیرند که چه کسی کدام امور از منطقه را بر عهده بگیرد. اغلب این کار حدود 2 ساعت طول می‌کشد. امروزه این آیین در روز 15 اردیبهشت با قرائت قرآن و سخنرانی امام جمعه آغاز می‌شود و با اموری چون قصیده‌خوانی، ذبح دام قربانی، خوردن آش، شب‌نشینی، دف، تقسیم امور منطقه (به صورت نمادین) و شکستن سنگ ادامه می‌یابد. اما دلیل اصلی برگزاری این مراسم چیست؟

 

دلیل اصلی برگزاری کومسای چیست؟

همانطور که اشاره کردیم کومسای آیینی برای تصمیم گیری در رابطه با امور روستا بوده است اما در ورای این ماجرا، روایاتی وجود دارد، برای مثال گفته می‌شود روزی یکی از مریدان پیرشالیار به نام درویش گومار (الان آرامگاه وی در روستای دمیو از توابع بخش مرکزی شهرستان سروآباد است)، پیش پیرشالیار رفته و از کمبود شیر دام‌های خود گله و شکایت می‌کند. پیرشالیار به او می‌گوید که درویشی که دامپزشک بود، حالا در قید حیات نیست که گره از مشکل تو باز کند اما تو به آرامگاه وی برو، در نزدیکی مزارش قطعه سنگی هست، قطعه‌ای بِبُر و به مشک دام‌های خود ببند تا شیرشان افزون شود. به همین خاطر هنوز هم در پایان مراسم کومسای تکه سنگی را می‌بُرند و برای تبرک با خود می‌بَرند.

 

افسانه عاشقانه مراسم کومسای چیست؟

در رابطه با کومسای، آیین هزار ساله ایرانی یک افسانه روایت می‌شود که میزان صحت آن مشخص نیست. بر اساس این افسانه، پیرشالیار مردی بزرگوار بوده است و کرامات خاصی داشته است. برای مثال گفته می‌شود که او توانست شاه بهار خاتون را که دختری کر و لال بود شفا بدهد.

داستان از این قرار است که شاه بخارا دارای یک دختر کر و لال بود که طبیبان همه از مداوایش عاجز شده بودند، به همین خاطر شاه و درباریان به نزد پیرشالیار می‌روند تا شاید او بتواند دخترک را شفا بدهد. وقتی شاه و دخترش به نزدیکی اورامان می‌رسند دختر، شنوایی خود را به دست می‌آورد و زمانی که به نزدیکی خانه پیرشالیار می‌رسند، بعد از آن که صدای نعره‌ی دیوی بلند می‌شود، دختر لب به سخن باز می‌کند.

در پایان داستان دختر پادشاه و پیرشالیار با یکدیگر ازدواج می‌کنند و جشن عروسی بزرگی برای آنها برپا می‌شود که کومسای، سالگرد این عروسی است.

 

نظر امام جمعه درباره مراسم کومسای چه بود؟

آقای ماموستا علی مقدمی، امام جمعه‌ی اورامان در رابطه با مراسم کومسای چنین گفت: " مراسم کومسای هر سال در تاریخ پانزدهم اردیبهشت ماه برگزار شده است و حالا در ساعت 9 صبح آغاز می‌شود و تا حدود ساعت 11 ادامه دارد. در این مراسم برای عهده داری مشاغلی مثل کدخدا، آبدار، چوپان، امام جمعه و... تصمیم گیری می‌شود و هرکسی مسئولیتی را به گردن می‌گیرد."

علی مقدمی صحبت هایش را اینگونه ادامه داد: " در این مراسم در رابطه با کمبودها و مشکلات روستا و روستائیان نیز صحبت می‌شود و درباره‌ی فعالیت‎های ییلاق و قشلاق مردم منطقه هم تصمیم می‌گیرند."

وقتی در رابطه با مراسم شکستن سنگ از امام جمعه اورامان سوال شد، چنین گفتند: " شکستن سنگ درواقع یکی از برنامه‌های فرعی کومسای است. "

شنیدن پژواک صدای آب

آبشار ویسادار که در 62 کیلومتری شهر رشت قرار دارد. این آبشار در ۱۶ کیلومتری شهر پره سر، شهری بین رضوانشهر و هشتپر تالش قرار گرفته که بی اندازه بکر و شگفت انگیز است. ایران، ۳۹۲ آبشار فصلی و ۲۸۷ آبشار غیرفصلی دارد که بیشترشان در استان لرستان واقع‌اند و در این میان، یکی از زیباترین آبشارهای ایران، آبشار ویسادار در شمال کشور واقع شده است. اما این آبشار چه ویژگی خاصی دارد؟

آبشار ویسادار سومین آبشار مرتفع استان گیلان است. ویژگی منحصر به فرد آن شکل خاص دیواره‌ی صخره ای آن است که در کمتر آبشاری دیده می شود. فضای اطراف آبشار و دسترسی راحت به آن امکان خلق یک روز خوب را به خانواده‌ها می‌دهد.

جاده منتهی به این آبشار  و لمس زیبایی‌های آن  که پیش از رسیدن به آن گردشگران و علاقه مندان طبیعت را غرق در خود می‌کند. جاده‌ای که از دوسو با درختان سر به فلک کشیده احاطه شده و هر چه که بیشتر در آن پیش می روید، تصاویر روح‌نوازتری به چشمتان می‌خورد. این تصاویر به حدی زیبا هستند که گاهی مجبور به چند لحظه توقف خواهید شد تا با دوربین خود آن را برای همیشه ثبت کنید.

تابش نوری که از دهانه‌‌ی گودال به داخل آن روانه می‌شود و شنیدن پژواک صدای آب، صحنه‌های نفس‌گیری را تداعی می‌کند که از تماشای آن سیر نمی‌شوید. بر بلندای آبشار ویسادار، صخره‌هایی به شکل لایه لایه وجود دارند که می‌توانید بر آن‌ها بنشینید و ساعت‌ها به منظره‌ی شگفت‌انگیز پیش رویتان، که ترکیبی بی‌نظیر از جنگل، رودخانه و جنب و جوش آبشار است، نگاه کنید.

کمی آن طرف‌تر از آبشار، درختان سر به فلک کشیده‌ای وجود دارند که ریشه‌هایشان به شکل خاصی در هم تنیده و بر روی زمین پهن شده‌اند و علاوه بر سایه‌سار خنکی که در پناه شاخ و برگشان وجود دارد، تصویری تازه از طبیعت را ترسیم کرده‌اند. حضور این درختان، صدای ریزش آب و جلوه‌ی خاص آبشار، موقعیتی منحصر به فرد را به این طبیعت بخشیده است تا لحظاتی خوش را برای دوستداران خود رقم بزند.

آبشار ویسادار بر سر راه رودخانه‌ی لمیر قرار دارد. آب این رودخانه از کوه‌های تالش که به گردنه‌ی الماس نیز شهرت دارد، سرچشمه می‌گیرد و پس از گذر از منطقه‌ی پره سر به دریای خزر می‌ریزد. رودخانه‌ی لمیر باعث بوجود آمدن آبشار دیگری به نام اوویار در پایین همین محوطه شده است و جزو دیدنی‌های اطراف این آبشار به حساب می‌آید.

باهم به تماشای تصاویر زیبایی از این آبشار و مناظر اطرافش می‌نشینیم. آیا شما تا به حال تجربه‌ی دیدن این آبشار از نزدیک را داشته‌اید؟